วันเสาร์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2555
วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2555
วันอังคารที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2555
สารจากคุณพ่อเจ้าอาวาส
ในการดำเนินชีวิต เราทุกคนต่างมีความปรารถนาที่จะได้รับการหล่อเลี้ยงชีวิตตนเอง เพื่อให้ได้มาซึ่งสุขภาพที่ดี เมื่อใดที่หิวอาหาร เราก็หาอาหารประทังความหิว เมื่อใดกระหายน้ำ เราก็หาน้ำดื่ม โดยทั่วไป ทุกครั้งที่เราพูดถึงความหิว เราจะนึกถึงความหิวกระหายฝ่ายร่างกายเพียงอย่างเดียว แท้จริงแล้วความหิวกระหายไม่ใช่มีเพียงฝ่ายร่างกายเท่านั้น แต่ด้านจิตใจก็มีความหิวกระหายเช่นกัน อาหารและน้ำไม่สามารถที่จะทำให้จิตใจรู้สึกอิ่มเอิบได้ การหล่อเลี้ยงมนุษย์แม้เพียงหนึ่งคน ก็เปรียบไม่ได้กับการเลี้ยงสัตว์ที่ต้องการอาหารเพียงอย่างเดียว เราซึ่งเป็นมนุษย์ไม่ใช่มีความหิวกระหายเพียงอย่างเดียวแต่มีความหิวกระหายหลายด้าน เช่น
เราหิวกระหาย “ เกียรติยศ ” ไม่มีใครปรารถนาให้ใครมาดูถูกตนเองได้ ทุกคนมีความปรารถนาที่จะได้รับเกียรติยศ การยกย่อง แม้จะได้รับเกียรติยศนั้นจากคนเพียงหนึ่งคน
เราหิวกระหาย “ การยอมรับ ” ไม่มีใครยอมรับเราได้ หากเราไม่แสดงออกถึงศักยภาพของตนเองเพื่อให้สังคมได้รับรู้ถึงศักยภาพนั้น
เราหิวกระหาย “ มิตรภาพและความผูกพัน ” ถ้าไม่มีการปฎิสัมพันธ์กับคนอื่น เราก็จะกลายเป็นคนที่เศร้าหมองและโดดเดี่ยวเดียวดาย
เราหิวกระหาย “ กำลังใจ ” ถ้าหากเราขาดกำลังใจ เราจะเหมือนเรือที่ไม่มีใบพัด
เราหิวกระหาย “ ความเชื่อ ” เราทุกคนต่างมีความเชื่อในบางสิ่งบางอย่าง แต่ถ้าไม่มีความเชื่อชีวิตของเราก็จะเหมือนเรือที่ล่องลอยโดยไม่มีทิศทาง
เราหิวกระหาย “ ความหวัง ” ตราบใดที่มนุษย์ยังมีความหวัง เราสามารถทำในสิ่งต่างๆมากมายได้ แต่เมื่อใดเราสิ้นหวัง เมื่อนั้นเราก็สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง
เราหิวกระหาย “ ความรัก ” ถ้าเราได้รับการตอบสนองในความต้องการนี้ ความหิวกระหายเกือบทั้งหมดก็จะถูกดับไป ยังมีความหิวกระหายอีกอย่างหนึ่งที่มีความลึกซึ้งที่สุดซึ่งสิ่งนี้จะรวบรวมความหิวกระหายทั้งหมดมารวมเข้าด้วยกันรวมถึงความหิวกระหายความรักด้วย นั่นคือ ความหิวกระหาย “ ชีวิตนิรันดร ” และอีกหนึ่งความหมาย คือ การหิวกระหายพระเจ้า ความรู้สึกกระหายพระเจ้านั้น ไม่ใช่สิ่งที่เป็น “ ทุกข์ ” แต่เป็น “ ความสุข ” เพราะว่าสิ่งนี้ช่วยให้เราพยายามที่จะพัฒนาตนเองให้มองเห็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่ใช่สิ่งจีรัง เมื่อเรากระหายพระเจ้า เราจึงมีความต้องการที่จะแสวงหาพระองค์และมีพระองค์เท่านั้น ที่สามารถช่วยให้เรารู้สึกอิ่มหนำ ไม่ใช่เพียงฝ่ายร่างกายแต่รวมทั้งฝ่ายจิตใจด้วย ขอให้เราทุกคนมีความรู้สึกหิวกระหายพระเจ้าในทุกๆวันตลอดชีวิตของเราและก้าวเข้าไปหาพระองค์เพื่อที่จะได้รับการหล่อเลี้ยงจากพระองค์
ประมวลภาพกิจกรรมเดือนสิงหาคม
ประเทศเพื่อนบ้าน
นักศึกษาจากประเทศลาว 7 คน เดินทางมาเรียนภาษาอังกฤษกับคุณพ่อแอนโทนี่ เพื่อเตรียมตัวเข้าสู่อาเซียนในอีก 2 ปีข้างหน้า นักศึกษากลุ่มนี้ มีความสนใจ ความกระตือรือร้นในการเรียนภาษาอังกฤษอย่างมาก คุณพ่อใช้เวลาสอนภาษาอังกฤษ 5 วันตั้งแต่วันที่ 30 กรกฎาคม– 3 สิงหาคม 2555 และวันอาทิตย์ที่ 4
สิงหาคม หลังพิธีมิสซานักศึกษาจากประเทศลาวร่วมกิจกรรมกับเยาวชน หลังอาหารเที่ยงก็เดินทางกลับบ้าน
โค้งสุดท้าย
เจ้าหน้าที่เทศบาลเมืองหนองบัวลำภู เข้าอบรมการเรียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเตรียมพร้อมเข้าสู่อาเซียนในคอร์ส ภาษาอังกฤษที่มีคุณพ่อแอนโทนี่ เป็นวิทยากร โดยหลักสูตรนี้มี 25 ชั่วโมง เน้นการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารให้สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด แต่ทั้งนี้ ต้องขึ้นกับผู้เรียนที่จะต้องฝึกพูดภาษาอังกฤษ
ทัศนศึกษา
เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2555 คณะครูคำสอนและเยาวชนจากศูนย์คำสอนสังฆมณฑลเชียงใหม่ เข้าเยี่ยมชมวัดอัครเทวดามีคาแอล หนองบัวลำภูและมูลนิธิบ้านนิจจานุเคราะห์ โดยมีคุณพ่อแอนโทนี่และบราเดอร์เดเมียน ให้การต้อนรับและให้ข้อมูลในภารกิจที่ทำในด้านสังคมสงเคราะห์ การดูแลผู้ป่วยเอชไอ วี งานด้านการอบรมและงานแพร่ธรรม
น้อมรำลึกพระคุณแม่
วันอาทิตย์ที่ 12 สิงหาคม 2555 ตรงกับวันแม่แห่งชาติ วัดของเราได้จัดกิจกรรมให้กับนักเรียนคำสอน เยาวชน เพื่อน้อมรำลึกถึงพระคุณของแม่ แม้ว่า จะไม่ใช่แม่ผู้บังเกิดเกล้า แต่บุคคลเหล่านี้ก็เทียบได้กับแม่บังเกิดเกล้าเพราะท่าน เฝ้าดูแล ห่วงหาอาทร เป็นห่วงในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องของสุขภาพ การศึกษา และอื่นๆอีกมากมาย เพราะเด็กนักเรียนคำสอนและเยาวชนส่วนใหญ่แล้ว พ่อ แม่ได้เสียชีวิต และอยู่ภายใต้การดูแลของมูลนิธิบ้านนิจจานุเคราะห์และบ้านเด็กคุณแม่เทเรซา การทำกิจกรรมน้อมรำลึกพระคุณของแม่ จึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่จะปลูกฝังคุณธรรมนี้ให้กับทุกคน บรรยากาศวันแม่
วันนี้ 12 สิงหาคม 2555 เป็นโอกาสดีที่ประเทศไทย ได้จัดให้ทุกวันที่ 12 สิงหาคม ของทุกปีเป็นวันแม่แห่งชาติ ซึ่งมีความหมายสำหรับคนไทยคือ เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของสมเด็จพระราชินีนาถ แต่สำหรับลูกๆทุกคน วันแม่คือวันที่บรรดาลูกๆจะได้สำนึกในพระคุณของแม่ ที่เฝ้าทะนุถนอมเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่อยู่ครรภ์ จนกระทั่งคลอด ถึงแม้ว่า วันแม่ปีนี้ ใครหลายคนอาจได้กอดแม่ แต่ใครหลายคน ไม่มีสิทธิ์ แม้แต่จะคิดถึง... แม้ว่าวันนี้แม่ของเราไม่ได้อยู่ แต่ว่าความรักของแม่ก็ไม่ได้เลือนหายไปจากความทรงจำของเราเลย สำหรับคนที่มีแม่อยู่ ณ เวลานี้ ก็ขอให้ใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้เป็นลูกที่ดีของแม่ เชื่อฟังและเข้าใจในคำอบรม คำสั่งสอน คำตักเตือนของท่าน ในวันนี้ยังมีตัวแทนของแม่ผู้บังเกิดเกล้าที่ทำหน้าที่เลี้ยงดูเรา เฝ้าดูแลห่วงหาอาทร ในเรื่องสุขภาพ การศึกษา และสิ่งอื่นๆอีกมากมาย ท่านเหล่านี้ ก็เปรียบเสมือนแม่ของเรา ที่รักและเป็นห่วงเราเสมอ
ณ วัดอัครเทวดามีคาแอล หนองบัวลำภู เสียงพิธีกรได้เกริ่นนำความหมายของวันแม่ หลังจากนั้น ได้เรียนเชิญบรรดาคุณแม่ทั้งหลายมานั่งด้านหน้า ซิสเตอร์ เจ้าหน้าที่ ที่ดูแลเด็กบ้านคุณแม่เทเรซา บ้านเยาวชน ผู้ป่วยบ้านพักฟื้น ต่างเดินมาด้านหน้าในความรู้สึกที่เอ่อล้นว่า ช่วงเวลาต่อไปนี้จะเป็นการแสดงออกซึ่งความรัก ความผูกพัน ที่ลูกๆมีต่อคุณแม่
ก่อนที่พวกลูก จะเข้ามอบดอกมะลิ เป็นสัญลักษณ์ของวันแม่ ความหอมของดอกมะลิ เป็นคุณความดีของคุณแม่ที่หอมฟุ้งกระจายไปทั่วทุกสารทิศ พวกลูกทุกคนขอมอบบทเพลง เพลงหนึ่งแทนความรักที่ออกมาจากใจของพวกลูก ถึงแม้ว่า จะไม่ไพเราะ แต่ก็ถูกกลั่นกรองออกมาจากใจของลูกทุกคน ... “ เพลง เรารักแม่ ” ลูกทุกคนต่างร้องเพลงนี้ด้วยความตั้งใจ ถึงแม้ว่าจะมีเวลาฝึกซ้อมเพียงน้อยนิดแต่ทุกคน ก็ทำตามหน้าที่ของลูกๆสุดความสามารถ บทเพลงถูกขับขานไปเรื่อยๆ น้ำตาของแม่ก็ไหลออกมา พร้อมกับเสียงเพลงที่ขับขาน แม้ไม่ได้กอดแต่ได้ยินคำพูด น้ำเสียง ที่เปล่งออกมา แม่ก็มีความสุขใจหาสิ่งใดมาเทียบมิได้ หลังจากเพลงเรารักแม่ได้จบลง ตัวแทนลูกเยาวชนได้อ่านกลอนวันแม่ มอบให้กับคุณแม่ทุกๆคน ด้วยความพยายามที่ลูกเขียนและพยายามฝึกอ่าน เพื่อให้วันนี้เป็นวันพิเศษของแม่ หลังจากนั้น ลูกๆทุกคนก็นำดอกมะลิ มอบให้กับคุณแม่ เพื่อให้ลูกๆทุกคนได้แสดงออกถึงความรัก ความกตัญญู และขอโทษในสิ่งต่างๆ ที่พวกลูกไม่ได้เชื่อฟังคำอบรมของท่าน
ไม่มีข้อแม้ ....
ไม่มีกาลเวลา กับผู้หนึ่ง.....
ผู้ที่ถูกเรียกว่า ลูกของแม่...
ขอให้ทุกวัน เป็นวันแม่ .....
สำหรับลูกทุกคน
วันอาทิตย์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2555
วันอาทิตย์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2555
วันจันทร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)