และมีแม่อีกบุคคลหนึ่งที่เราควรระลึกถึงบุญคุณของท่าน แม่ผู้นี้ คือ แม่ผู้ให้บังเกิด เมื่อยามที่เราจะออกมาดูโลก เป็นวันที่แม่ดีใจ ตื่นเต้น และเจ็บปวดมากที่สุด แม่ผู้นี้ ที่เลี้ยงเรามา จะมีสักกี่คน ที่รักแม่ เท่ากับความรักแม่ ที่มอบให้แก่เรา
ครอบครัว “ แก่งมงคล ” คาทอลิกในจังหวัดหนองบัวลำภู จากครอบครัวหนึ่งที่ต้องดูแลลูก 3 คน เป็นครอบครัวที่เรียบง่าย เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก แม่จะสร้างบรรยากาศแห่งความสนุกสนาน แม่ผู้นี้ ชื่อ “แม่ตุ๊” มีความในใจที่จะบอกกล่าวกับลูกรัก ทั้ง 3 ในขณะที่ลูกคนที่ 2 ชื่อ “น้องใหม่” เรียนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก็ได้เขียนจดหมายถึงคุณแม่เช่นกัน เรามาลุ้นกันว่า สองแม่ลูก จะเขียนจดหมายรักถึงกัน อย่างไร...
ลูกรักของแม่
แม่ตัดสินใจอยู่นานที่จะเขียนจดหมายถึงลูก เพราะช่วงที่ผ่านมาส่วนมากแม่จะใช้โทรศัพท์หรืออีเมลคุยกับลูก ครั้งนี้ตั้งใจว่าจะโทรศัพท์คุยด้วย แต่คิดแล้วก็ขอใช้จดหมายดีกว่า ลูกจะอ่านได้หลายๆครั้ง และแม่เองก็สามารถใช้สมาธิกับการเขียนได้มากขึ้น ได้พิจารณามากขึ้นด้วย....ลูกจะว่าแม่เป็นยายแก่หัวโบราณก็ไม่เป็นไร ลูกรัก....ตอนนี้ลูกเริ่มโต...แม่ก็ยังติดความรู้สึกว่า ลูกคือเด็กตัวน้อยๆของแม่ ทั้งที่จริงแล้วเป็นเรื่องที่แม่ต้อง “ยอมรับ” ว่า ลูกโตแล้ว โตในระดับหนึ่งที่เริ่มจะต้องใช้ชีวิตด้วยตัวเองมากขึ้น แม่เชื่อว่าลูกมีปัญญาที่จะรู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี อะไรเป็นประโยชน์ อะไรไม่เป็นประโยชน์ แต่แม่ก็ยังเป็นแม่ที่คอยเป็นห่วงลูกเสมอ แม่มีเรื่องที่จะพูดกับลูกหลายเรื่องจะพูดมากเดี๋ยวลูกจะเบื่อ...และไม่อยากฟัง...แต่อย่างไรวันนี้แม่จะขอพูดกับลูก..ในหน้าที่ของลูกตอนนี้...คือเรื่องเรียนของลูก ให้ลูกรักในการเรียน และต้องมีความรับผิดชอบในหน้าที่ทั้งต้องมีวินัยในการใช้ชีวิตส่วนตัวของลูก จำไว้ให้ดีการที่เราไม่ได้อยู่บ้านที่มีพ่อแม่ดูแล เราต้องดูแลตัวเอง และต้องไม่ลืมว่าหากมีปัญหาอะไรบอกพ่อแม่ได้ทุกเรื่อง ไม่ต้องกลัวเพราะพ่อแม่มีความรักและความปรารถนาดีต่อลูกแบบไม่มีขีดจำกัด ความรักและความห่วงใยของแม่ บางทีก็ทำให้ลูกเป็นทุกข์......จึงทำให้แม่ต้องทบทวนและเรียนรู้ที่จะต้องรู้จักเชื่อใจลูกบ้างให้มากขึ้น...แม่ต้องและควรเชื่อใจว่าลูกรักของแม่นั้นดูแลตัวเองได้ และขอให้เป็นอย่างที่แม่เชื่อ
ลูกรัก...แม้ลูกอ่านจดหมายนี้จบแล้ว แต่ความรักที่พ่อแม่มีต่อลูกนั้นยังไม่หมดหรอก เรื่องผลการเรียนของลูกที่กังวลว่าจะทำให้พ่อแม่ไม่พอใจนั้นไม่ต้องห่วง พ่อแม่รู้ว่าลูกทำดีที่สุดแล้ว
ด้วยรักและห่วงใย/แม่ของลูก
ถึงแม่ตุ๊ (สวย เริ่ด) แม่....สวัสดีใหม่เองนะ วันนี้จะมาเขียนจดหมายถึงแม่ แม่คงรู้ว่าใหม่ไม่เคยเขียนจดหมายถึงแม่เลย ที่จริงใหม่ก็ไม่เคยเขียนถึงใครหรอก อิอิ ก็สมัยนี้มันไม่ต้องเขียนแล้วนี้เนอะ แต่ใหม่ก็เคยเขียนเป็นการ์ดถึงแม่นะหวังว่าแม่คงจำได้ ช่วงนี้ที่บ้านเรามีแต่คนไม่สบาย ใหม่ก็เหมือนกัน บางทีใหม่ก็กลัวว่าจะเป็นอะไรมากไหม ยังไม่แก่เลยแต่ก็ต้องเป็นภาระให้พ่อกับแม่ห่วงตลอด ต้องขอโทษด้วยจริงๆคะ ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ดุใหม่เรื่องไม่ดูแลตัวเองแล้วใหม่ก็มักจะดื้อตลอด อันนี้ก็ต้องขอโทษอีกเหมือนกัน แต่ใหม่จะระวังให้มากขึ้นไม่ให้พ่อกับแม่ห่วงอีก เพราะใหม่อยากอยู่ดูแลพ่อกับแม่ตอนที่พ่อกับแม่แก่ ตอนที่พ่อกับแม่เกษียรไม่ได้ทำงาน นานตลอดไปจนตอนที่พ่อกับแม่ถูกเรียกว่าปู่ ย่า หรือ ตา ยาย (เขินน่ะเนี่ย) ทุกครั้งที่ครูหรืออาจารย์ให้ใหม่เขียนถึงวีรบุรุษหรือคนที่ใหม่รักใหม่ก็มักจะเขียนถึงแม่ตลอด ใหม่อยากเป็นให้ได้เหมือนแม่ ในสายตาใหม่แม่เก่งทุกเรื่องเลย ทำงานก็เก่ง ทำกับข้าวก็อร่อย แถมยังเป็นคนตลกอีก ใหม่ชอบมากเลยตอนที่แม่ชอบบอกรักพ่อแล้วพ่อไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ แต่แม่ก็ยังจะพยายามบอกรักต่อไปอีก (ไม่ย่อท้อ) เดี๋ยวจะหาว่าชมเกินไปที่จริงแม่ก็มีช่วงที่ดุอยู่บ่อยๆ ยิ่งเวลาแม่พูดประชดอ่ะ น่ากลัวมาก ทำเอาขนลุกน้ำตาแทบล่วงเลยล่ะ แต่ก็เข้าใจแหละ....วัยทอง ไม่ใช่ อิอิ แม่มีเหตุผลต่างหาก เนื่องในโอกาสวันแม่นี้ใหม่ก็ขออวยพรให้พ่อกับแม่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง โรคที่เป็นอยู่ขอให้ดีขึ้นๆจนหายเป็นปกติ ส่วนโรคที่ยังไม่เป็นก็ขอให้อย่าเข้าใกล้ มีความสุขมากๆ อารมณ์ดีสดชื่นๆ ส่วนใหม่เองก็ขอสัญญาว่าจะเป็นลูกที่ดีของพ่อกับแม่ตลอดไป จะตั้งอกตั้งใจเรียนให้จบ ทำงานดีดีเป็นคนดี เลี้ยงพ่อแม่ได้ ไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ แต่เรื่องโรงเรียนฝึกงานตอนปี 5 ขอเลือกเองน่ะ...อิอิ
รักแม่กับพ่อที่สุดในโลก/น้องใหม่ (ลูกสาวคนที่ 2)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น