วีรกรรมของยูดาส อิสคาริโอส ภาค 1

ขณะที่พระเยซูและบรรดาอัครสาวกทั้ง 12 สอง กำลังจะเดินผ่านทะเลทรายจากหมู่บ้านหนึ่งไปยังหมู่บ้านหนึ่ง ขณะนั้นเป็นเวลาใกล้เที่ยง บรรยากาศในตอนนั้นช่างร้อนเหมือนนั่งอยู่ในเตาผิงย้ังไงยังงั้นเลย บรรดาอัครสาวกเริ่มร้อนและรู้สึกเหนื่อย

เมื่อเดินทางมาถึงสถานที่หนึ่งมีต้นไม้และก้อนหินวางอยู่เรียงราย พระเยซูตรัสกับบรรดาสาวกของพระองค์ว่า "เอาล่ะให้ทุกคนยกหินขึ้นมาแบกคนล่ะหนึ่งก้อน" ด้วยความงุนงงเป็นอันมากของบรรดาสาวกว่าอยู่ดีๆ ทำไมอาจารย์ถึงให้แบกก้อนหิน และเมื่อทุกคนแบกก้อนหินอันหนักอึ้งบนบ่าแล้วพระเยซูเจ้าทรงตรัสต่อว่า "เราจะเดินทางต่อ" พระวาจานี้ทำให้เกิดความฉงนฉลเท่ห์กับสาวกยิ่งนัก

ทุกคนแบกก้อนหินอันเบ้อเร้อเท่อเว้นเสียแต่ยูดาสที่หยิบเพียงก้อนหินขนาดเท่านิ้วก้อย เวลาเที่ยงผ่านไป บ่ายคลืบคลานมาแทนยิ่งสัมผัสได้ถึงความเหนื่อยล้าจากแสงแดดและความหิวกระทายได้ดีอย่างยิ่ง สาวกคนหนึ่งถามพระเยซูว่า"พระองค์ เมื่อไหร่จะหยุดพัก" พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า "เอาล่ะทุกคนหยุดพัก" ดังนั้นสาวกก็รีบวางก้อนหินที่แบกไว้ทันที ยูดาสจึงพูดขึ้นว่า "ข้ารู้สึกหิวข้าว" ดังนั้นพระเยซูจึงสั่งให้บรรดาสาวกนำหินของตัวเองมาวางไว้ข้างหน้าและพระเยซูก็เสกก้อนหินเป็นขนมปัง ทุกคนกินขนมปังอย่างเมามันด้วยความหิว เว้นเสียแต่ยูดาสเท่านั้น....