บทอ่านจากหนังสือซามู แอล ฉบับที่สอง 2 ซมอ 12:7-10,13
ประกาศกนาธัน จึงทูลกษัตริย์ดาวิดว่า ‘พระองค์คือชายคนนั้น พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า “เราได้เจิมตั้งท่านเป็นกษัตริย์ของอิสราเอล เราได้ช่วยท่านให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของซาอูล เราได้มอบผู้คนในครอบครัวของเจ้านายของท่าน มอบภรรยาของเจ้านายให้อยู่ในอ้อมกอดของท่าน และมอบพงศ์พันธุ์อิสราเอลและยูดาห์แก่ท่าน ถ้าทั้งหมดนี้ยังไม่พอ เราจะให้มากกว่านี้อีก ทำไมท่านจึงลบหลู่พระยาห์เวห์ กระทำสิ่งชั่วร้ายเฉพาะพระพักตร์ของพระองค์? ท่านให้อุรียาห์ ชาวฮิตไทต์ถูกฆ่า ปล่อยให้ชาวอัมโมนฆ่าเขา แล้วเอาภรรยาของเขาเป็นภรรยาของตน เพราะเหตุนี้ จะมีคนในวงศ์ตระกูลของท่านถูกฆ่าอยู่เรื่อย ๆ เพราะท่านได้ลบหลู่เราเอาภรรยาของอุรียาห์มาเป็นภรรยาของท่าน”
กษัตริย์ดาวิดตรัส กับนาธันว่า ‘ข้าพเจ้าได้ทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์แล้ว’ นาธันทูลตอบว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงให้อภัยบาปพระองค์แล้ว พระองค์จะไม่ต้องสิ้นพระชนม์’
เพลงสดุดี สดด 32:1-3,5-6,10-11
ก) ชนผู้ใดพระอภัยบาปหายสิ้น ดวงชีวินย่อมเป็นสุขทุกแห่งหน
เมื่อพระ เจ้าไม่ทรงกล่าวโทษตน เขาเป็นคนไม่ลวงใครให้หลงลม
เมื่อข้าฯ ไม่ยอมมาสารภาพ ปิดบังบาปผิดหนักจักขื่นขม
ตลอดวันร่ำไห้ใจตรอมตรม อ่อนอารมณ์และละเหี่ยเพลียใจกาย
ข) ข้าฯจึงยอมสารภาพบาปทั้งหลาย สิ่งชั่วร้ายเคยปกปิดผิดใดเหมือน
แล้วพระองค์ทรงอภัย ไม่เคยเบือนไม่ลืมเลือนยกโทษหมดมลทิน
ฉะนั้นไซร้ให้บรรดาผู้จงรัก มีใจภักดิ์ต่อพระองค์ซื่อตรงถวิล
วอนพระยามทุกข์เข็ญเป็นอาจิณ พระได้ยินทรงช่วยไม่ม้วยมรณ์
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวก ถึงชาวกาลาเทีย กท 2:16,19-21
พี่น้อง เรารู้ว่า มนุษย์มิได้เป็นผู้ชอบธรรมจากการปฏิบัติตามธรรมบัญญัติ แต่เป็นผู้ชอบธรรมจากความเชื่อในพระคริสต เยซูเท่านั้น เรามีความเชื่อในพระคริสตเยซูเพื่อจะได้เป็นผู้ชอบธรรมโดยอาศัยความเชื่อใน พระคริสตเจ้า มิใช่จากการปฏิบัติตามธรรมบัญญัติ เพราะไม่มีมนุษย์คนใดเป็นผู้ชอบธรรมจากการปฏิบัติตามธรรมบัญญัติ
เพราะอาศัยธรรม บัญญัตินั่นแหละข้าพเจ้าจึงได้ตายไปจากธรรมบัญญัติแล้ว เพื่อจะได้มีชีวิตอยู่สำหรับพระเจ้า ข้าพเจ้าถูกตรึงกางเขนกับพระคริสตเจ้าแล้ว ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ มิใช่ตัวข้าพเจ้าอีกต่อไปแต่พระคริสตเจ้าทรงดำรงชีวิตอยู่ในตัวข้าพเจ้า ชีวิตที่ข้าพเจ้ากำลังดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินชีวิตในความเชื่อถึงพระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงรักข้าพเจ้าและ ทรงมอบพระองค์เพื่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้ามิได้ทำให้พระหรรษทานของพระเจ้าต้องไร้ผล ถ้าเรารับความชอบธรรมโดยปฏิบัติตามธรรมบัญญัติ พระคริสตเจ้าก็สิ้นพระชนม์โดยเปล่าประโยชน์
พระวรสารนักบุญลูกา ลก 7:36-50
ชาว ฟาริสีคนหนึ่งทูลเชิญพระเยซูเจ้าไปเสวยพระกระยาหารกับเขา พระองค์เสด็จเข้าไปในบ้านของชาวฟาริสีนั้นและประทับที่โต๊ะ ในเมืองนั้นมีหญิงคนหนึ่งเป็นคนบาป เมื่อนางรู้ว่า พระเยซูเจ้ากำลังประทับร่วมโต๊ะอยู่ในบ้านของชาวฟาริสีผู้นั้น จึงถือขวดหินขาวบรรจุน้ำมันหอมเข้ามาด้วย นางมาอยู่ด้านหลังของพระองค์ใกล้ ๆ พระบาท ร้องไห้จนน้ำตาหยดลงเปียกพระบาท นางใช้ผมเช็ดพระบาทจูบพระบาทและใช้น้ำมันหอมชโลมพระบาทนั้น
ชาวฟาริสีที่ทูลเชิญ พระองค์มาเห็นดังนี้ก็คิดในใจว่า “ถ้าผู้นี้เป็นประกาศก เขาคงจะรู้ว่าหญิงที่กำลังแตะต้องเขาอยู่นี้ เป็นใครและเป็นคนประเภทไหน นางเป็นคนบาป” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ซีโมน เรามีเรื่องจะพูดกับท่าน” เขาตอบว่า “เชิญพูดมาเถิด อาจารย์” พระองค์จึงตรัสว่า “เจ้าหนี้คนหนึ่งมีลูกหนี้อยู่สองคน คนหนึ่งเป็นหนี้อยู่ห้าร้อยเหรียญ อีกคนหนึ่งเป็นหนี้อยู่ห้าสิบเหรียญ ทั้งสองคนไม่มีอะไรจะใช้หนี้ เจ้าหนี้จึงยกหนี้ให้ทั้งหมด ในสองคนนี้ คนไหนจะรักเจ้าหนี้มากกว่ากัน” ซีโมนตอบว่า “ข้าพเจ้าคิดว่าเป็นคนที่ได้รับการยกหนี้ให้มากกว่า” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ท่านตัดสินถูกต้องแล้ว”
พระองค์ทรงหันพระ พักตร์มาทางหญิงผู้นั้น ตรัสกับซีโมนว่า “ท่านเห็นหญิงผู้นี้ใช่ไหม เราเข้ามาในบ้านของท่าน ท่าน ไม่ได้เอาน้ำมาล้างเท้าให้เรา แต่นางได้หลั่งน้ำตารดเท้าของเราและใช้ผมเช็ดให้ ท่านไม่ได้จูบคำนับเรา แต่นางจูบเท้าของ เราตลอดเวลาตั้งแต่เราเข้ามา ท่านไม่ได้ใช้น้ำมันเจิมศีรษะให้เรา แต่นางใช้น้ำมันหอมชโลมเท้าของเรา เพราะเหตุนี้ เราบอกท่านว่าบาปมากมายของนางได้รับการอภัยแล้วเพราะนางมีความรักมาก ผู้ที่ได้รับการอภัยน้อยก็ย่อมมีความรักน้อย”
แล้วพระองค์ตรัสกับ นางว่า “บาปของเจ้าได้รับการอภัยแล้ว” บรรดาผู้ร่วมโต๊ะจึงเริ่มพูดกันว่า “คนนี้เป็นใคร จึงทำได้ แม้แต่การอภัยบาป” พระองค์ตรัสกับหญิงนั้นว่า “ความเชื่อของเจ้าช่วยเจ้าให้รอดพ้นแล้ว จงไปเป็นสุขเถิด”
ข้อคิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น