นักบุญคามิลโล เดอ เลลลิส พระสงฆ์ (1550 - 1614) ระลึกถึงวันที่ 14 กรกฎาคม

                 คามิลโล เป็นตัวอย่างของการทำงานของพระหรรษทานในตัวมนุษย์จะสามารถทำได้ ท่านเกิดที่เมืองบุคคีอานีโก จากตระกูลของมาร์ควิส เดอ เลลลิส  ท่านใช้ชีวิตในวัยหนุ่มมาอย่างโลดโผน เพราะได้รับการอบรมมาไม่สู้ดีนัก ได้เข้ารับราชการทหารต่อสู้กับพวกเตอร์กและได้เรียนรู้พยศชั่วต่างๆ ของพวกทหารในสมัยนั้น ได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้รบและต้องเข้าโรงพยาบาล ท่านได้สูญเสียหมดทุกสิ่งทุกอย่างเพราะเล่นไพ่ และได้ออกจากโรงพยาบาลซึ่งเวลานั้นเกือบหายดีแล้ว เพราะท่านได้รั บการต้อนรับจากนักบวชคณะกาปูชิน ซึ่งได้เป็นโอกาสทำให้ท่านได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง และได้เข้าเป็นนักบวชในคณะนี้ แต่ว่าแผลเก่าที่ขาของท่านได้กำเริบขึ้นมาใหม่อีกและไม่เคยหายสักที ท่านจึงจำใจต้องออกจากคณะนักบวช ในโรงพยาบาลซึ่งพวกที่เป็นโรคเรื้อรังมาทำการรักษาอยู่นั้น ท่านได้เห็นความทุกข์ทรมาน น่าส งสาร ท่านได้มีโอกาสสัมผัสพูดคุยกับคนป่วยทุกชนิด และเพราะได้แลเห็นตัวอย่างแห่งความรักเมตตาของนักบุญ ฟิลิป เนรี ทีแรกท่านได้เริ่มลงมือให้บริการแก่ผู้ที่พักฟื้น ต่อมาท่านได้คิดที่จะตั้งคณะนักบวชขึ้นคณะหนึ่งสำหรับช่วยคนป่วยไข้โดยเฉพาะ คือคณะคามิลเลียน ซึ่งมีกางเขนแดงที่หน้าอกเป็นเครื่องหมาย ท่านได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ และได้ช่วยให้คนเป็นจำนวนมากได้กลับใจ โดยได้อุทิศตัวเองทั้ง ครบให้กับทุกคน เพราะท่านเป็นคนที่มีรูปร่างสูงใหญ่ ดังนั้นในปีที่แม่น้ำไทเบอร์เกิดท่วมใหญ่คือ ปี 1597 ท่านได้สามารถช่วยพวกคนป่วยให้รอดจากการจมน้ำตายได้อย่างอัศจรรย์ ท่านนักบุญยอห์นแห่งพระเจ้าเป็นองค์อุปถัมภ์ของพวกคนป่วยของพวกผู้รักษาพยาบาลและของโรงพยาบาล ขอให้เราได้พยายามที่จะชี้แสดงให้บรรดาผู้ต้องทนทุกข์ทรมานและบรรดาคนป่วยทั้งหลายเห็นว่า ความชั่วร้ายทั้งหลายจะต้องพ่ายแพ้ต่อพระคริสตเจ้าในทุกวิถีทางโดยอาศัยความรักเมตตาของเรา
                                                                                                                 ข้อมูลจาก..สังฆมณฑลกรุงเทพ