สวัสดีครับ พบกันอีกแล้วกับสารวัด วันนี้ผมจะมาแบ่งปัน การเข้าเงียบของพี่ๆชาวเวียดนามนะครับ ผมได้มีโอกาสมองดูและสัมผัสชีวิตการเข้าเงียบ ความศักดิ์สิทธิ์ ความศรัทธาของพี่เยาวชน ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนว่า ตัวผมไม่ได้เข้าเงียบร่วมกับพี่ๆ แต่ผมก็มีส่วนร่วมโดยการบริการในทุกๆด้าน และผมก็มีโอกาสได้พูดคุยกับพี่เวียดนามที่ร่วมเข้าเงียบในครั้งนี้ เขารู้สึกประทับใจมากและเขาบอกว่าได้รู้จักพระเจ้ามากขึ้น ได้มีโอกาสเงียบอยู่กับตัวเอง สิ่งต่างๆก็เข้ามาในความคิดทำให้เราได้รับสิ่งใหม่ๆและเปลี่ยนแปลงชีวิตในทางที่ดี ส่วนตัวผมเอง เท่าที่ได้เห็นและได้มีโอกาสสัมผัสกับการเข้าเงียบครั้งนี้ ก็รู้สึกมีความคิดลึกๆอยู่ในใจว่า ทำไมพี่ๆ ชาวเวียดนามถึงมีความสามัคคีและมีความร้อนรน ในการแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า บางคนก็เดินทางมาจากประเทศเวียดนามเพื่อที่จะเข้าเงียบ บางคนยังไม่ได้เป็นคริสตชน แต่ก็มีความปรารถนาที่จะมาร่วมเข้าเงียบ
ผมในฐานะที่เป็นคริสตชนคนไทยคนหนึ่ง ก็อยากจะเห็นภาพและกิจกรรมเยาวชนของวัดเราให้เหมือนกับพี่ๆเวียดนามที่ได้ทำกิจกรรมเช่นนี้ หาดูได้ยาก ถึงแม้พี่ๆ แต่ละคนจะมีภารกิจที่แตกต่างกันแต่ก็ยังอุตส่าห์เดินทางมาร่วมเข้าเงียบ ไม่ว่าพี่บางคนจะติดเรียนหรือมีงานประจำ พี่เยาวชนก็ยังหาเวลาให้กับตัวเอง เพื่อจะได้อยู่ใกล้องค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงแม้จะเป็นเวลาสั้นๆ ก็ตาม เขาก็ยังทำได้
สุดท้ายนี้ ผมก็ขอฝากเพื่อนพี่น้องทุกคน ถ้าต้องการหรือสนใจทำกิจกรรมเยาวชน ก็สามารถมาเสนอตัวได้ ที่วัดอัครเทวดามีคาแอล หนองบัวลำภู แล้วโอกาสจะมีสำหรับผู้ที่แสวงหาเท่านั้น ฉบับนี้ต้องลาคุณผู้อ่านที่น่ารักไปก่อนฉบับหน้าจะมีอะไรมาฝากขอให้ติดตามผลงานเขียนของผมได้นะครับ สวัสดี
เฉลิม นฤมาณกันทร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น